young he tried, he even run
high up in shadowy hills
holding hopes of obscure dreams
which now he doesn’t know who kills

his hand are now touching the ground
where she once stood
it’s doesn’t make the pain leave
those tears that flood

now they are all gone
words trying to reach him, he wants to talk
but no attention is paid
to the man painful memories drawn long before

καθώς τώρα φεύγω
στο σκοτάδι ακούω όχι ήχους
θαρρείς επάνω πως πέφτω
σε αόρατους τοίχους

τώρα εγώ θα περπατάω
μακριά από σένα μοναχός
τους άδειους τάφους θα κοιτάω
να τους αγγίζει ο ουρανός